Ruch średnio koszt w porównaniu z kosztem standardowym

Standardowe i średnie koszty W porównaniu z kosztami zarządzania oferują dwie metody obliczania kosztów: koszt standardowy i kosztorys średni. Średnie koszty są stosowane przede wszystkim do dystrybucji i innych branż, w których koszt produktu szybko się zmienia, lub gdy jest to zgodne z przepisami i innymi konwencjami branżowymi. Średnie koszty pozwalają na: • wycenę zapasów przy ruchomych średnich kosztach zapasów zapasów i kosztów produkcji bez wymogu posiadania wstępnie zdefiniowanych standardów ustalania marży zysku w oparciu o rzeczywistą metodę kosztową mierzą, że wyniki organizacji w stosunku do kosztów historycznych obejmują wszystkie bezpośrednie koszty wytworzenia danej pozycji to koszt zapasów towarów Wykorzystanie standardowego kosztu pomiaru i kontroli kosztów. Standardowe koszty pozwalają na: • oszacowanie wartości zapasów we wcześniej ustalonym koszcie ustalenie marży zysku na podstawie przewidywanych kosztów • odchylenie od przewidywanych kosztów • aktualizacja standardowych kosztów z dowolnego typu kosztów • szacowanie kosztów produkcji w stosunku do standardowych kosztów • mierzenie wyników organizacji w oparciu o ustalone ceny produktów ocenia koszty produktu pomoc w podejmowaniu decyzji o zarządzaniu Poniższa tabela przedstawia różnice funkcjonalne między średnim i standardowym kosztem. Material z Inventory wszystkie elementy kosztów z fakturą materiałów materiałowych i narzutów materiałowych z Inventory wszystkie elementy kosztów z fakturą materiałów koszt pozycji poniesione przez element kosztów koszt pozycji poniesione przez podrozdział kosztów Brak kosztów dzielonych Koszt średni koszt jest utrzymywany oddzielnie w każdej organizacji Może dzielić koszty pomiędzy organizacjami, gdy nie używają pracy w toku Utrzymuje średni koszt jednostkowy z każdą transakcją Ruch średni koszt nie jest utrzymywany Osobne księgi wyceny dla każdego elementu kosztów Odrębna wycena accoun ts dla każdego podinventory i elementu kosztów Brak wariancji dla transakcji w procesie przetwarzania Różnice w transakcjach w toku pracy w procesie Tabela 1 - 2. Porównanie standardowego i średniego kosztu W średnim koszcie nie można podzielić kosztów. Średnie koszty są utrzymywane oddzielnie w każdej organizacji. W standardowym kalkulacji kosztów, jeśli używasz Magazynu bez Prac w toku, możesz określić koszty przedmiotów w organizacji, która kontroluje koszty i dzieli te koszty w różnych organizacjach. Jeśli korzystasz ze standardowych kosztów w wielu organizacjach, wszystkie raporty, zapytania i procesy wykorzystują te koszty. Nie musisz podawać podwójnych kosztów. Zobacz: Okno parametrów organizacji i określanie informacji o kosztorysie. Uwaga: organizacja, która kontroluje koszty, może być organizacją produkcyjną, która korzysta z Work in Process lub Bills of Material. Organizacje, które dzielą koszty z organizacją kontrolującą koszty, nie mogą korzystać z Bills of Material. Rachunki wyceny i elementy kosztów o przeciętnym koszcie System utrzymuje średni koszt jednostkowy na poziomie organizacji, nie korzysta z rachunków wyceny subinventory. Jeśli posiadasz oddzielne konta wyceny według podpozycji, łączne zapasy byłyby zrównoważone, ale salda na koncie subinventory nie odpowiadałyby raportom wyceny zapasów. Uwaga: Zarządzanie kosztami wymusza ten sam numer kont dla kont na poziomie organizacji i kontach rozrachunkowych. W przeciwnym razie salda raportów wyceny zapasów nie są równe sumie transakcji księgowych. Zmiana od standardowego do średniego kosztu Po wykonaniu transakcji nie można zmienić metody obliczania kosztów organizacji w oknie Parametry organizacji w programie Oracle Inventory. Zobacz: Okno parametrów parametrów organizacji i definiowanie informacji o kosztach. Ogólnie wszystkie surowce (ROH), części zamienne (ERSA), towary handlowe (HAWA) itp. Są przypisywane jako średnia cena ruchoma (MAP) ze względu na praktykę rachunkowości w celu dokładnego wyceny zapasów takich materiałów. Materiały te podlegają wahaniom cen zakupu regularnie. Spółka zazwyczaj stosuje średnią ruchową na zakupionych materiałach o niewielkich wahaniach cen. Jest to najbardziej odpowiednie, gdy przedmiot jest łatwo dostępny. Wpływ na marże jest zminimalizowany, co zmniejsza potrzebę analizy wariancji. Ponadto wysiłek administracyjny jest niski, ponieważ nie ma szacunków dotyczących kosztów. Koszt odzwierciedla odchylenia, które są bliższe rzeczywistym kosztom. Półfabrykaty (HALB) i produkty gotowe (FERT) są wyceniane ze standardową ceną ze względu na kalkulację kosztów produktu. Gdyby miały być kontrolowane przez MAP, wówczas zakończyła się ocena produktów gotowych waha się z powodu błędów wprowadzania danych podczas powrotu do pracy materiałów i pracy, niewydolności produkcyjnych (wyższy koszt) lub efektywności (niższy koszt). To nie jest standardowa praktyka księgowania i wyceny. Patrz Notatka OSS 81682 - Pr. Contr. V dla półproduktów i wyrobów gotowych. Firma SAP zaleca stosowanie standardowej ceny dla FERT i HALB. Jeśli faktyczna cena jest wymagana do wyceny, skorzystaj z funkcji księgi handlowej, w której jest tworzona okresowa rzeczywista cena, która jest bardziej realistyczna. na przykład jak SAP oblicza średnią ruchomą cenę Potwierdzenie towaru dla zlecenia zakupu na walucie towaru Ilość towarów Kwota przychodu Wartość salda na wartości towaru Wartość Kwota przychodu Nowy ruch Średnia cena Łączna kwota Łączna kwota Odbiór faktury za cenę zlecenia zamówienia Cena faktury wyższa niż cena zakupu Cena zamówienia dodatkowa wartość dodana Saldo na wartości strony, a następnie podzielone przez saldo w wysokości strony Cena faktury mniejsza niż Różnica w cenie zakupu odejmowana jest od wartości salda na ręce (do 0). Reszta kwoty będzie wariacją cen. Spowoduje to, że wartość salda na wartości zerowej wynosi zero, podczas gdy w bilansie występuje ilość salda. Jeśli wartość salda na rękę wystarcza do odliczenia, to pozostała wartość zostanie podzielona przez saldo na ilość strony. Gdy cena wydania towaru jest stale większa niż cena przyjęcia towaru. spowoduje to wzrost średniej ceny zerowej. Uwaga 185961 - Obliczanie średniej ceny. 88320 - silne wahania przy ustalaniu średniej ceny ruchomej. Nigdy nie zezwalaj na ujemne zapasy materiałów przewożonych przy średniej ruchomości. (c) gotowe materiały na tej stronie są własnością Copyright. Dokładamy wszelkich starań, aby zapewnić integralność treści. Informacje wykorzystywane w tej witrynie są na własne ryzyko. Wszystkie nazwy produktów są znakami towarowymi odpowiednich firm. Gotowe witryny nie są w żaden sposób powiązane z SAP AG. Każde niedozwolone kopiowanie lub odbicie lustrzane jest zabronione. Jaka jest różnica pomiędzy średnią ważoną księgowością a metodami rachunkowości FIFOLILO Główną różnicą między rachunkowością kosztów ważonych średnich. LIFO. oraz metody księgowania FIFO są różnicą, w jakiej każda metoda oblicza zapas i koszt sprzedanych towarów. Średnia ważona metoda kosztowa wykorzystuje średnią kosztów towaru do przyporządkowania kosztów. Innymi słowy, średnia ważona wykorzystuje wzór: Całkowity koszt pozycji w zapasach dostępnych do sprzedaży podzielony przez całkowitą liczbę jednostek dostępnych do sprzedaży. W przeciwieństwie do tego FIFO (pierwsza, na pierwszej) księgowość oznacza, że ​​koszty przypisane do towarów to koszty zakupu pierwszych zakupów. Innymi słowy, firma zakłada, że ​​pierwsze sprzedane towary są najstarszym lub pierwszym zakupionym towarem. Z drugiej strony, LIFO (ostatnia na pierwszym miejscu) zakłada, że ​​ostatnie lub najnowsze przedmioty zakupione są to pierwsze przedmioty, które mają zostać sprzedane. Koszty towarów według średniej ważonej będą między poziomami kosztów ustalonymi przez FIFO i LIFO. FIFO jest preferowany w czasach rosnących cen, dzięki czemu odnotowane koszty są niskie, a dochód jest wyższy, a LIFO jest preferowany w sytuacjach, w których wysokie stawki podatkowe są wysokie, ponieważ przypisane koszty będą wyższe, a dochody będą niższe. Rozważ ten przykład na ilustrację. Powiedzmy, że jesteś sklepem z meblami i kupujesz 200 krzeseł dla 10, a następnie 300 krzeseł na 20, a po zakończeniu okresu rozliczeniowego sprzedałeś 100 krzeseł. Średnie koszty ważenia, FIFO i LIFO są następujące: Przykład: 200 krzeseł 10 2000 300 krzeseł 20 6 000 Łączna liczba krzeseł 500 Ważona Średnia Koszt: Koszty krzesła: 8 000 podzielone przez 500 16chair Koszt Sprzedanego Sprzedawcy: 16 x 100 1,600 Pozostały zapas: 16 x 400 6 400 FIFO: Koszt sprzedanego towaru: 100 krzeseł sprzedanych x 10 000 Pozostały zapas: (100 krzeseł x 10) (300 krzeseł x 20) 7 000 LIFO: Koszt sprzedanego towaru: 100 krzeseł sprzedawanych x 20 2000 Pozostały magazyn: (200 krzeseł x 10) (200 krzeseł x 20) 6000 To pytanie odpowiedziała Chizoba Morah. Prawidłowa odpowiedź brzmi: b) Pamiętaj, że LIFO przesyła najnowsze ceny zapasów do kosztów. Dlatego co zostało. Czytaj odpowiedź Sprawdź, dlaczego inni podmioty gospodarcze korzystają z różnych metod obliczania kosztów i dowiadują się, jak mogą wpływać różne metody. Czytaj odpowiedź Dowiedz się więcej o różnicach w kosztach zapasów między powszechnie uznanymi zasadami rachunkowości lub GAAP i międzynarodowymi finansami. Czytaj odpowiedź Prawidłowa odpowiedź brzmi: C) Sprzedaż (8 sztuk 1000) 8 000 Koszt sprzedanego towaru (COGS): 1. Początek zapasów. Czytaj odpowiedź Dowiedz się, dlaczego GAAP dzieli wszystkie wydatki firmy na okres lub koszty produkcji i jak to wpływa na koszty. Czytaj odpowiedź Dowiedz się więcej o głównych zaletach systemów księgowania kosztów, dlaczego różnią się one od rachunkowości finansowej i dlaczego są. Czytaj Artykuł 50 Artykułu 50 jest klauzulą ​​negocjacyjno-rozliczeniową zawartą w traktacie UE, w której przedstawiono kroki, które należy podjąć dla każdego kraju. Beta jest miarą zmienności lub systematycznego ryzyka bezpieczeństwa lub portfela w porównaniu z rynkiem jako całości. Rodzaj podatku od zysków kapitałowych poniesionych przez osoby prywatne i korporacje. Zyski kapitałowe to zyski inwestora. Zamówienie zakupu zabezpieczenia z lub poniżej określonej ceny. Zlecenie z limitem kupna umożliwia określenie podmiotów gospodarczych i inwestorów. Reguła Internal Revenue Service (IRS), która umożliwia wycofanie bez kary z konta IRA. Reguła wymaga tego. Pierwsza sprzedaż akcji przez prywatną firmę do publicznej wiadomości. IPO są często wydawane przez mniejsze, młodsze firmy, które poszukują. Home gtgt Tematy dotyczące rachunkowości w magazynach Przenoszenie średniej metody magazynów Przenoszenie średniej metody zasobów reklamowych W metodzie średniej ruchomej przeciętny koszt każdego zapasu zapasów jest ponownie obliczany po każdym zakupie zapasów . Ta metoda dąży do uzyskania wyceny zapasów i kosztów sprzedaży towarów, które są pomiędzy tymi, które zostały wyprowadzone w ramach metody pierwszej w pierwszej i ostatniej z nich (LIFO). Uznaje się, że uśrednione podejście zapewnia bezpieczne i konserwatywne podejście do raportowania wyników finansowych. Obliczenia to całkowity koszt zakupionych przedmiotów, podzielony przez liczbę rzeczy w magazynie. Koszt zakończenia zapasów i koszt sprzedanych towarów są następnie ustalane na ten średni koszt. Nie jest konieczne nakładanie warstw kosztów, co jest wymagane w metodach FIFO i LIFO. Ponieważ średni ruchowy koszt zmienia się w każdym przypadku, gdy jest nowy zakup, metoda może być stosowana tylko w przypadku systemu śledzenia stanu materiałów wieczystych, na przykład systemu, który utrzymuje aktualne zapisy stanu zapasów. Nie można używać metody ruchomych średnich zasobów, jeśli używasz jedynie okresowego systemu inwentaryzacji. ponieważ system taki gromadzi jedynie informacje na koniec każdego okresu obrachunkowego i nie prowadzi zapisów na poziomie jednostkowym. Ponadto, gdy wyceny zapasów są uzyskiwane przy użyciu systemu komputerowego, komputer sprawia, że ​​stosunkowo łatwe jest ciągłe dostosowywanie wycen magazynowych przy użyciu tej metody. Z drugiej strony dość trudne może być użycie metody średniej ruchomej, gdy rejestry inwentarza są prowadzone ręcznie, ponieważ personel biurowy byłby przytłoczony wielkością wymaganych obliczeń. Przeniesienie średniej metody zapasów Przykład przykład 1. ABC International ma na początku kwietnia około 1000 zielonych gadżetów w magazynie kosztem 5 jednostek. Zatem początek stanu zapasów zielonych gadżetów w kwietniu to 5000. ABC kupuje 10 kwietnia giganty na kolejne 250 dodatkowych gadżetów za 6 sztuk (łącznie 1,500), a kolejne 750 zielonych gadżetów - 20 kwietnia - 7 sztuk (łącznie 5 250). W przypadku braku sprzedaży, oznacza to, że średni ruch średni ruchowy na koniec kwietnia wyniósłby 5,88, który oblicza się jako całkowity koszt 11 750 (5 000 początkowego salda 1500 zakupów 5 250 zakupów), podzielony przez całkowite koszty on - Liczba sztuk ręcznie liczonych 2000 zielonych gadżetów (1000 sztuk salda początkowego 250 zakupionych 750 sztuk). Średni ruch zielonych gadżetów wynosił zatem 5 na sztukę na początku miesiąca, a na koniec miesiąca o 5.88. Powtórzemy przykład, ale teraz włączamy kilka sprzedaży. Pamiętaj, że po każdej transakcji ponownie obliczamy średnią ruchoma. Przykład 2. Firma ABC International dysponuje 1000 zielonych gadżetów w magazynie na początku kwietnia, kosztem jednej jednostki wynosi 5. Sprzedaje w tym dniu 250 tych jednostek w dniu 5 kwietnia i rejestruje opłatę za koszt sprzedanego towaru w wysokości 1.250, oblicza się jako 250 jednostek x 5 na jednostkę. Oznacza to, że obecnie pozostaje 750 jednostek pozostających w magazynie, za koszt 5 jednostek i łączny koszt 3.750. ABC kupuje od 10 kwietnia 250 dodatkowych zielonych gadżetów po 6 sztuk (całkowity zakup 1500). Ruch średni koszt wynosi obecnie 5,25, który oblicza się jako całkowity koszt 5 250, podzielony przez 1000 jednostek wciąż pod ręką. Następnie ABC sprzedaje w dniu 12 kwietnia 200 sztuk i rejestruje opłatę za towary sprzedane w wysokości 1050, które są obliczane jako 200 jednostek x 5,25 na jednostkę. Oznacza to, że obecnie pozostaje 800 jednostek pozostających w magazynie, za koszt 5,25 i łączny koszt 4.200. Wreszcie, ABC kupuje kolejne 750 zielonych gadżetów w dniu 20 kwietnia na 7 każdego (całkowity zakup w wysokości 5.250). Pod koniec miesiąca ruchomy średni koszt jednostkowy wynosi 6.10, który oblicza się jako całkowite koszty 4.200.550, podzielone przez pozostałe pozostałe jednostki w wysokości 800 750. W drugim przykładzie firma ABC International rozpoczyna miesiąc o wartości 5000 początek równowagi zielonych gadżetów po cenie 5 za każdy, sprzedaje 250 sztuk po cenie 5 w dniu 5 kwietnia, zmienia cenę jednostkową na 5,25 po zakupie w dniu 10 kwietnia, sprzedaje w dniu 12 kwietnia 200 sztuk po cenie 5,25 i w końcu zmienia cenę jednostkową na 6.10 po zakupie w dniu 20 kwietnia. Możesz zauważyć, że koszt jednostkowy zmienia się po zakupie zapasów, ale nie po sprzedaży zapasów.